Πώς άρχισαν όλα...

Η Αρχή....

Το καλοκαίρι είχε μπει  για τα καλά και εγώ ακόμα στην Αθήνα, περιμένοντας τις τόσο πολυαναμενόμενες διακοπές. Ήταν μια από τις -λίγες- μέρες που όλοι είχαμε σχολάσει νωρίς από την δουλείες μας και το ραντεβού δόθηκε στο γνωστό σημείο. Το μήνυμα ήταν απλό και περιεκτικό. ¨Πάμε για μπύρες στις 8.Μην αργήσεις πάλι.¨ Τι εννοούν πάλι σκέφτηκα. Πάντα όποτε αργώ υπάρχει μια πολύ καλή δικαιολογία. Τέλος πάντων ,τέτοιες συναντήσεις με την παλιοπαρέα κατακαλόκαιρο για μπυρίτσες και ακατάπαυστες φιλολογίες περί ανεμών και υδάτων ήταν κάτι που δεν χανόταν με τίποτα! Το μαγαζί γνωστό, γρήγορο ντύσιμο, τα κλειδιά του αμαξιού στο χέρι και φύγαμε.

Και ναι για άλλη μια φορά ,με κάποιο ακατανόητο τρόπο, κατάφερα να αργήσω. Άρχισε η γνωστή καζούρα για το στήσιμο που το έχω αναδείξει σε επιστήμη και το πως τα καταφέρνω πάντα να καθυστερώ και πολλά αλλά. Τίποτα όμως δεν θα χαλούσε την βράδια και την διάθεση μου. Οι μπύρες άρχισαν να καταναλώνονται με ιλιγγιώδη ρυθμό και όλοι οι ¨φιλόλογοι¨ ξεκίνησαν. Η κουβέντα θέλοντας και μη κατέληξε στο αγαπημένο θέμα του καλοκαιριού. Διακοπές! Που είχανε πάει όλοι, που είχαν κανονίσει να πάνε φέτος, που πέρασαν καλύτερα ή χειρότερα και γενικά αναμνήσεις και εμπειρίες διακοπών. Τότε πετάχτηκε ο Δημήτρης. Κανονικά δεν θα του έδινα σημασία αλλά ξέροντας ότι μετά από 5-6 μπύρες πάντα πετάει κάτι καλό και έξυπνο τον άκουσα με προσοχή. ¨Και γιατί ρε φίλε αφού όλοι έχουμε τόσα πολλά να πούμε για τις διακοπές μας και τα μέρη που έχουμε επισκεφτεί ,να μην τα έχουμε όλα μαζεμένα να τα θυμόμαστε; Κάτι σαν travel guide για τις επόμενες γενιές.¨ Η αλήθεια είναι ότι αν και κανένας μας δεν ήταν τόσο εύπορος να γυρνάει όλο τον κόσμο ταξιδεύοντας , όλοι μας το θεωρούσαμε τόσο σημαντικό ώστε ότι χρήματα μαζεύαμε όλο τον χρόνο τα χαλούσαμε αποκλειστικά σε ταξίδια είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό. Ήταν η μόνη πολυτέλεια που επιτρέπαμε στον εαυτό μας και πιστεύω πως αυτό δεν θα άλλαζε ποτέ. Είμασταν όλοι ¨travel junkies¨! Μετά από κάποιες εξαιρετικά σοβαρές απόψεις για το πώς θα γινόταν αυτό εφικτό ,όπως να κρατάμε ημερολόγιο, η να κάνουμε άλμπουμ με φωτογραφίες, μου ήρθε στο μυαλό η κατάλληλη ιδέα!

Ένα blog για διακοπές, μέρη της Ελλάδας και προορισμούς του εξωτερικού ,που θα γράφουμε  για τις εμπειρίες μας και τις προτάσεις μας και θα μπορούν και άλλοι να σχολιάζουν και να μας προτείνουν ή να μας διορθώνουν. Και όλα αυτά με μια φιλική διάθεση και ζεστό τρόπο και όχι ένα άψυχο βιβλιαράκι με τα must και don’t των τουριστικών προορισμών. Ανθρώπινες εμπειρίες με γέλιο, κλάμα, χαρούμενες, θλιβερές, με κριτική και προβληματισμό. Αυτό ακριβώς είναι αυτό το blog.Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.